Kleren maken de man
Door: Gert
Blijf op de hoogte en volg Gert
22 Juli 2006 | Vietnam, Nha Trang
Hoi,
Alweer bijna een week voorbij sinds mijn laatste bericht. De tijd vliegt, zeker nu we weer met z'n 3-en zijn. Onvoorstelbaar dat ik over 1,5 week weer thuis ben.
Vanuit Hue vanwaar ik mijn laatste bericht zond hebben we twee tourtjes gemaakt. Een over de parfum-rivier naar allerlei graftomben van keizers in de omgeving van Hue en een naar de 'demilitarised zone' (DMZ) een eind ten Noorden van Hue. Ondanks de pacifistisch aandoende naam waren daar tijdens de Vietnam-oorlog (hier consequent en terecht de Amerikaanse oorlog genoemd) de stevigste gevechten tussen US-troepen en de Vietcong. De tour stelde verder niet veel voor, maar goed om de geschiedenis te realiseren.
Daarna met een minibus naar Hoi An 125 kilometer naar het zuiden. Hoi An is een pittoresk stadje aan een rivier maar is vooral bekend omdat er honderden winkeltjes zijn waar je maatkleding kunt laten maken. Je voelt hem al aankomen. Een beige pak en vier zijden shirts zitten in mijn bagage. Dan praat ik nog niet over de nieuwe schoenen en andere kleding van Bertil en de nieuwe garderobe van Elly. Totaal 250 dollar en het zit als gegoten.
Het is hier inmiddels volop hoogseizoen en dat is te merken. Er waren voor vandaag geen plaatsen in vliegtuig of trein beschikbaar en dus zijn we vannacht per nachtbus ruim 500 kilometer verder naar het zuiden getrokken. Het enig voordeel daarvan is dat dat spotgoedkoop is en nog een hotelovernachting uitspaart ook. Als je de bus gezien had had je echter acuut medelijden met ons gekregen. Voor die grappen ben ik inmiddels wat te oud. Weinig geslapen dus (alhoewel een van de bijgeleverde foto's anders doet vermoeden). De enige die uitvoerig geknord heeft is zoonlief. Die is dan ook vandaag zo fris als een hoentje.
Vanochtend in de schaduw aan het strand hier gelegen. Dat levert ieder van ons toch rode verbrande koppen op want de zon schijnt dwars door de rieten daken heen. Ach komen we ook wel weer overheen.
Alweer de hartelijke groeten van
Gert
Alweer bijna een week voorbij sinds mijn laatste bericht. De tijd vliegt, zeker nu we weer met z'n 3-en zijn. Onvoorstelbaar dat ik over 1,5 week weer thuis ben.
Vanuit Hue vanwaar ik mijn laatste bericht zond hebben we twee tourtjes gemaakt. Een over de parfum-rivier naar allerlei graftomben van keizers in de omgeving van Hue en een naar de 'demilitarised zone' (DMZ) een eind ten Noorden van Hue. Ondanks de pacifistisch aandoende naam waren daar tijdens de Vietnam-oorlog (hier consequent en terecht de Amerikaanse oorlog genoemd) de stevigste gevechten tussen US-troepen en de Vietcong. De tour stelde verder niet veel voor, maar goed om de geschiedenis te realiseren.
Daarna met een minibus naar Hoi An 125 kilometer naar het zuiden. Hoi An is een pittoresk stadje aan een rivier maar is vooral bekend omdat er honderden winkeltjes zijn waar je maatkleding kunt laten maken. Je voelt hem al aankomen. Een beige pak en vier zijden shirts zitten in mijn bagage. Dan praat ik nog niet over de nieuwe schoenen en andere kleding van Bertil en de nieuwe garderobe van Elly. Totaal 250 dollar en het zit als gegoten.
Het is hier inmiddels volop hoogseizoen en dat is te merken. Er waren voor vandaag geen plaatsen in vliegtuig of trein beschikbaar en dus zijn we vannacht per nachtbus ruim 500 kilometer verder naar het zuiden getrokken. Het enig voordeel daarvan is dat dat spotgoedkoop is en nog een hotelovernachting uitspaart ook. Als je de bus gezien had had je echter acuut medelijden met ons gekregen. Voor die grappen ben ik inmiddels wat te oud. Weinig geslapen dus (alhoewel een van de bijgeleverde foto's anders doet vermoeden). De enige die uitvoerig geknord heeft is zoonlief. Die is dan ook vandaag zo fris als een hoentje.
Vanochtend in de schaduw aan het strand hier gelegen. Dat levert ieder van ons toch rode verbrande koppen op want de zon schijnt dwars door de rieten daken heen. Ach komen we ook wel weer overheen.
Alweer de hartelijke groeten van
Gert
-
22 Juli 2006 - 15:41
Heerde:
Hé man in pakkie -
22 Juli 2006 - 18:28
Joes:
Ik heb eigenlijk niets te vertellen, maar de groeten en veel plezier
toegewenst uit leiden
Joes -
22 Juli 2006 - 19:01
Machteld:
Zelfs vanuit een bloedheet Italie houden we je nauwlettend in de gaten. Roodverbrand is ons ook niet geheel onbekend. Inderdaad over anderhalve week weer thuis. Dan hebben wij nog 12 dagen te gaan. Bertil was erg onder de indruk van het weerzien, neem ik aan. Zijn ongelukkige blik zal vast niet iets anders betekenen. Veel plezier nog de laatste dagen. Ben reuze benieuwd naar alle verhalen. Onder het genot van een happie en een drankie moeten jullie dat maar eens uitgebreid uit de doeken doen als wij weer terug zijn. Hopelijk hebben wij dan ook interessante Romeverhalen. Vooralsnog is het te warm om die stad een bezoek te brengen. -
22 Juli 2006 - 20:03
Patrice:
Blijf je ook in Utrecht je belevenissen sturen? Heerlijk om te lezen. Liefs. -
24 Juli 2006 - 06:49
Milly:
Het is hier inmiddels ook heel bijzonder en uniek. 36 graden achter een bureautje op kantoor -
25 Juli 2006 - 15:11
Marieke:
Ha Gert,
ik geniet mee van je verslagen en wens je een hele mooie laatste 10 dagen toe!!
Marieke -
27 Juli 2006 - 13:40
Bertil:
ha die gert vind je het leuk hier ik hoop van wel want we moeten nog een week!!!
en daarna gaat elly weer aan het werk (he he).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
